تحقیقات جدید درباره مقایسه غضروف سازی چاپی با سلول بنیادی
تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۵۶۶۷۳
به گزارش خبرنگار مهر، توپولوژی سطحی که سلول بر روی آن قرار می گیرد بر عملکرد آن مؤثر است. با این حال پژوهشگران هنوز موفق نشده اند روشی قابل اتکا و قابل تکرار برای استفاده از اصل مذکور در جهت تنظیم رفتار سلول های بنیادی ابداع کنند.
نشان داده شده است که بسترهای چاپ-سلولی که دارای ساختارهای در سطح نانو و میکرو هستند می توانند با موفّقیت سرنوشت سلول های بنیادی را تحت تأثیر قرار دهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همچنین اثر این بستر بر تمایز سلول های مزانشیمی برداشت شده از بافت چربی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش که در نشریه بین المللی Biomedical Materials منتشر شده است، نشان داد شکل سلول های مورد نظر با توجه به بستر طراحی شده با موفّقیت القا می شود.
همچنین با روش های آزمایشگاهی نشان داده شد سلول های مزانشیمی برداشت شده از بافت چربی که بر بستر طراحی شده کشت داده شده بودند نسبت به سلول های کشت داده شده بر ساختارهای سیلیکونی معمول، بیشتر به سوی سلول های غضروفی تمایز یافتند.
از نتایج این پژوهش می توان چنین نتیجه گیری کرد که بستر چاپ-سلولی می تواند سیگنال های تمایزی را بهتر از بسترهای زیست مهندسی شده معمول انتقال دهند. نانو ساختارهای موجود در الگوی چاپ-سلولی نقشی کلیدی در تعیین سرنوشت سلول ها ایفا می کنند.
بنابراین برای قابل اتکا و قابل تکرار بودن بسترهای ساخته شده لازم است الگوهای نانو-توپوگرافیک درون آنان وجود داشته باشد. نتایج این پژوهش با ارتقای روش های تمایزی بر پایه بسترهای کشت، چشم انداز جدیدی در این حوزه ایجاد می کنند.
این پژوهش توسط دکتر شاهین بنکدار، شیوا طاهری، دکتر لیلا منتظری، دکتر زهرا سادات غزالی و همکارانشان در انستیتو پاستور، دانشگاه علم و فناوری، دانشگاه امیرکبیر و پژوهشگاه رویان انجام گرفته شده است.
کد خبر 5724943منبع: مهر
کلیدواژه: سلول بنیادی تحقیقات علمی پژوهشگاه رویان حاکمیت سایبری تحقیقات علمی ایالات متحده امریکا نخبگان همراه اول معاونت علمی فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری نوآوری فناوری فضایی شورای عالی فضای مجازی مرکز ملی فضای مجازی اقتصاد دانش بنیان شبکه اجتماعی تیک تاک نمایشگاه رصتا هکرها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۵۶۶۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساخت نخستین سلول مغزی مصنوعی با آب و نمک
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس الرت، محققان توانسته اند اتصالات عصبی به نام سیناپس‌ها را با استفاده از همان آب و مواد نمکی که مغز از آن استفاده می‌کند شبیه سازی کنند؛ پیشرفتی که به رشته نوظهور «یونترونیک» که ترکیب زیست شناسی و الکترونیک است کمک می‌کند.
گروهی از پژوهشگران دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی، از عملکرد مغز انسان که از ذرات باردار به نام یون‌های محلول در آب برای انتقال سیگنال‌ها در نورون‌ها استفاده می‌کند، الهام گرفته اند.
یکی از ویژگی‌های مهم توانایی مغز برای پردازش اطلاعات، انعطاف پذیری سیناپسی است که به نورون‌ها اجازه می‌دهد تا قدرت اتصالات بین خود را در پاسخ به تاریخچه ورودی تنظیم کنند.
این دستگاه که جدید «ممریستور یونترونیک» نام دارد، میزان بار الکتریکی را که قبلا از آن عبور کرده است «به یاد می‌آورد» و ما را به ساخت سیستم‌های مصنوعی با قابلیت تقلید از مغز ابرقدرت انسان نزدیک‌تر می‌کند.
«تیم کامسما» «Tim Kamsma» فیزیکدان نظری از دانشگاه اوترخت، می‌گوید: این دستاورد نشان دهنده یک پیشرفت حیاتی به سمت رایانه‌هایی است که نه تنها می‌توانند الگوهای ارتباطی مغز انسان را تقلید، بلکه از همان محیط نیز استفاده کنند.
ممریستور یونترونیک به شکل مخروط با محلول آب و نمک در داخل آن، فقط ۱۵۰ در ۲۰۰ میکرومتر عرض دارد (عرض حدود سه یا چهار تار موی انسان در کنار هم). تکانه‌های الکتریکی باعث حرکت یون‌ها در کانال مخروطی شکل شده و تغییرات در بار الکتریکی منجر به تغییر در حرکت یون می‌شود. تغییر در چگونگی رسانش الکتریسیته سیناپس را می‌توان اندازه گیری و رمزگشایی کرد تا دریابیم سیگنال ورودی چه بوده که این نشان دهنده نوعی حافظه است.
طول کانال بر مدت زمان حفظ حافظه ممریستور تأثیر می‌گذارد و این نشان می‌دهد می‌توان کانال‌ها را برای کار‌های خاصی طراحی کرد دقیقا مانند آنچه در مغز وجود دارد. فیزیک دان‌ها همچنین در تلاش برای یافتن روش‌های مختلف ترکیب این سیناپس‌های مصنوعی هستند.
اگرچه هنوز این دستگاه و به طور کلی یونترونیک، در مراحل بسیار اولیه هستند، اما با توجه به تولید نسبتا سریع و ارزان، این طراحی جدید می‌تواند برای طیف وسیعی از کاربرد‌های آینده مقیاس پذیر باشد.
مجریان این طرح می‌گویند اگرچه سیناپس‌های مصنوعی قادر به پردازش اطلاعات پیچیده بر اساس مواد جامد هستند، اما ما اکنون و برای اولین بار نشان دادیم که این شاهکار با استفاده از آب و نمک نیز قابل اجراست. ان‌ها به طور موثر رفتار عصبی را با استفاده از سیستمی تکرار می‌کنند که از محیطی مشابه مغز استفاده می‌کند.
این پژوهشگران امیدوارند با الگوبرداری از مغز، به جای تکیه بر فرآیند‌ها و اجزای الکتریکی سنتی و رایج، بتوان با رایانه‌ها به ظرفیت و کارایی مغز نزدیک شد.
نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.
انتهای پیام/
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت